گفتم:خدای من دقایقی بود درزندگانیم که هوس میکردم سرسنگینم را که پر از دغدغه ی دیروزبود وهراس فردا برشانه های صبورت بگذارم آرام برایت بگویم وبگریم...درآن لحظات شانه های توکجابود؟

گفت:عزیزتر ازهرچه هست تونه تنها درآن لحظات دلتنگی که درتمام لحظات بودنت برمن تکیه کرده بودی من آنی خود را از تو دریغ نکرده ام که تو اینگونه هستی من همچون عاشقی که به معشوق خود مینگرد باشوق تمام لحظات بودنت رابه نظاره نشستم.

گفتم:پس چرا راضی شدی من برای آن همه دلتنگی اینگونه زار بگریم؟

گفت:عزیزتر از هرچه هست اشک تنها قطره ای است که قبل از آنکه فرود آیدعروج میکند اشکهایت به من رسید و من یکی یکی برزنگارهای روحت ریختم تاباز هم از جنس نورباشی وازحوالی آسمان چرا که تنها اینگونه میشود تاهمیشه شادبود.

گفتم:آخر آن چه سنگ بزرگی بود که برسر راهم گذاشته بودی؟

گفت:بارها صدایت کردم آرام گفتم از این راه نرو که به جایی نمیرسی توهرگز گوش نکردی وآن سنگ بزرگ فریاد بلند من بود که عزیزتر از هرچه هست از این راه نرو که به ناکجا آباد هم نخواهی رسید.

گفتم:پس چرا آن همه درد در دلم انباشتی؟

گفت:روزیت دادم تا صدایم کنی چیزی نگفتی...پناهت دادم تا صدایم کنی چیزی نگفتی...بارها گل برایت فرستادم کلامی نگفتی...می خواستم برایم بگویی...آخرتو بنده من بودی چاره ای نبود جز نزول درد که تو تنها اینگونه شدکه صدایم کردی.

گفتم:پس چراهمان بار اول که صدایت کردم درد را از دلم نراندی؟

گفت:اول بار که گفتی خدا آنچنان به شوق آمدم که حیفم آمد بار دگر خدای تو رانشنوم تو باز گفتی خدا ومن مشتاق تر برای شنیدن خدایی دیگر من میدانستم تو بعد از علاج درد برخدا گفتن اصرار نمیکنی وگرنه همان بار اول شفایت میدادم.

گفتم:مهربانترین خدا دوستت دارم.

گفت:عزیزتر ازهرچه هست من دوست تر دارمت...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: